Paylaşmayı sevmediğim şeylerin arasındadır kitaplarım.
Dünyanın ayaklarıma serildiği an bir kitabi okumayı bitirdiğim andır.Ve ne
mutlu bana ki dünya birçok kez ayaklarıma serilmiştir.
Paha biçilmez bir his bu, hiçbir şeyle kıyaslanamaz. Müthiş bir haz ve inanılmaz
bir acı kaplıyor içimi o an. Bu inanılmaz serüvenin, hikayenin veya bilginin
sona ermesi acıtıyor ama bedenimdeki her hücreme işleyerek benimle birlikte
büyüyor, genişliyor ve dağılıyor yeryüzüne.
Her yeni kitap, yeni bir hayat ve yepyeni bir duygu, düşünce seli demektir.
Önce ruhumu sarıyor, sonra bedenimi, sonra benliğimi ele geçiriyor ve yavaş
yavaş sızıyor içime. Benliğim içerisindeki
güzellikleri ayrıştırıp kanıma karışması gerekenleri alıyor tıpkı bir
bal arısınınki gibi işliyor süreç, gerisi ise bir şekilde solup gidiyor.
Büyücüdür kitaplar, seni senden alır, sana seni hatırlatır, sana seni
anlatır, seni binbir şekle sokar ve
sana herşeyin ne kadar da evrensel ve evrenin sonsuzluğunda herşeyin ne kadar
da geçici olduğunu hissettirir.
Okuma serüveninin hiç bitmediği bir yaşam sürmek dileği ile....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder