Bulgar Sembolist Şair Peyo Yavorov
Şiir çevirmek bir çeşit ufak edebi cinayet gibi aslında, çünkü
şiirdeki her şeyi başka bir dile olduğu gibi aktarabilmek mümkün değil, kafiyeyi
korurken anlam kayboluyor, anlamı verirken dildeki melodi sönüyor ve bir
şekilde şiir sihrini kaybediyor.
Bütün bu kayıplara rağmen ben türkçeye Bulgaristan'ın önde gelen sembolist şairlerinden biri olan Peyo Yavorov'un iki şiirini çevirmeyi denedim. Belki size biraz da olsa 36 yaşında sanatının doruğuna tırmanırken intihar etmiş olan bu bulgar şairin eserlerini azıcık da olsa tanıtmış olurum.
I)
ЕЛА!
Очите ти са звездни небеса.
Косата ти е здрачния воал
на късна вечер, твоята коса!
Дъха ти - свеж момински дъх,
на юга съживителния лъх,
зефир посред цветя заспал.
Ела, денят е мъртъв и студен.
В таз лунна нощ, с разпусната коса,
приведена над мен,
ела и дъхай в моето лице,
ела и сгрей изстинало сърце -
в таз лунна нощ, под звездни небеса.
GEL!
Gözlerin yıldızlı gökyüzü senin,
saçların, tan duvağı
gece geç vakitlerin, senin saçların!
Kokun - taze genç kızın kokusu,
güneyin canlandırıcı esintisi,
çiçeklerin arasında uyuyan meltem.
Gel, gün ölü ve soğuk,
bu ay ışıklı gecede, saçlarını açmış
önümde eğik
gel ve soluğunu bırak yüzumde
gel ve alevler bırak soğmuş kalbimde -
bu ay ışıklı gecede, yıldızlı gökyüzü altında.
II)
СРЕЩА
Мене ми е странно - ето те пред
мен,
мене ми е жадно - гледам те пленен,
мене ми е страшно - дишаш ти за мен, -
мене ми е тъмно, тъмно в ясен ден.
Викнал бих от болка - времето
лети,
викнал бих от ужас - ще отминеш ти:
сън в съня е сбъднат - миг след миг лети,
няма да се върнат сбъднати мечти.
BULUŞMA
İçim garip - işte önümdesin,
içim ızdıraplı - bakıyorum sana esir,
içim korkulu - benim için nefes alıyorsun, -
içim karanlık, karanlık apaydın günde.
Bağırabilirdim acıdan - uçuyor
zaman,
bağırabilirdim dehşetten - geçip gedeceksin sen;
rüya içindeki rüya gerçekleşti- uçuyor anbean,
Dönmeyecekler geri gerçekleşmiş hayaller.
