İnsan belli kültürel, coğrafik ve etnik değerler içinde doğar. Tüm bunları
seçme şansına da sahip değil. Kimileri
zengin kimileri fakir, kimileri mutlu kimileri mutsuz ailede doğar.
Ailede başlayan yaşantı, daha sonra okul hayatı ile şekillenir ve iş
hayatıyla da kendini tamamlar.Yaşam tecrübesiyle de kişi kendisi olur. Yine de
değerler her zaman gelişir ve yıllar içinde değişir. 20’li yaşlardaki insanın
değerleri ile 30’lu, 40'lı vs yaşlardaki birinin değerleri arasında mutlaka fark vardır.
İşin içginç tarafı insan kendisi bile bu milim milim değişimi bir türlü
farkedemez.
Bir insan için en önemli şey ailesidir.Dünya ve değerlerle ilk teması orada
başlar.
Temel kişilik taşları da burada yerleşir ve ilerideki “ben”in kaba taslağı
burada yapılandırılmış olur.
Dünyanın hiçbir yerinde insan kendini ailesinin yanındaki kadar rahat,
başarılı ve iyi hissetmez. İnsanın yaptığı pekçok şey ilk önce ailede değer
görür daha sonra arkadaşlarla paylaşılır.Sonrasında belli bir kitleye, daha
sonra da sosyal dış çevreye yayılır.
Aileyi de bu kadar değerli kılan şey kabullenme yeteneğidir. Herkesin
farklı olmasına izin veren sevgi dolu bir ortamsa aile insan gelişir ve
geliştirir.Ailede dayanışma, zorluğa dayanma, sevme, eğitim, kendini bulmayı ve
daha birçok şeyi öğrenir insan. Burada başlar gelişim. İnsan olmayı birey
olmayı burada öğrenir insan. Değerli olduğunu burada hisseder insan. Ailede
zamanında gerekeni bulamayan insan, sosyal olarak kayıp bir vakadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder