Henri Gervex ve Rolla

Henri Gervex’in şaheseri olarak bilinen bu tablo dönemin olaylı tablolarından biri olma özelliğini taşımakta. 1878 yılındaki Salon de Paris’nin açılışından bir ay önce tablo Güzel Sanatlar Fakültesinin idarecileri tarafından ahlaksız bulunduğundan acımasızca eleştirilmiş ve sergiden çıkarılmıştır. Bu nedenle midir bilinmez ama dönemin Parisinde sanatseverler tarafından, daha sonra sergilendiği galeride bolca ziyaretçi akınına uğramıştır.
“Rolla”nın ilgimi ve hayranlığımı kazanmasının sebeplerinden biri resimdeki çıplak kadın bedeninin güzelliği ve estetiğinin yanı sıra Gervex'in bu tabloyu yaparken ilham aldığı şiir.

1833 yılında Alfred de Musset'nin 784 satırlık “ Rolla “ adlı uzun bir şiiri yayınlanır. Şiirde tembellk ve sefahat içinde yaşayan Jacques Rolla adlı genç bir burjuvanın kaderi anlatılır. Rolla fakirlikten ve sefaletten kendini kurtarmak için fahişelik yapan Marie adlı genç bir kızla karşılaşır. 
Tabloda Rolla, yıkılmış, camın kenarına tutunmuş uyuyan güzeller güzeli Marie’ye bakıyor. Yakında kendisi zehir içerek inithar edecektir. Şiir de, tablo da dönemin koşullarının yansıması olduğu kadar eleştirisidir de aynı zamanda.
Tablonun yapımında ilginç bir ayrıntı da şu: kadının bir model olmadığını, fahişe olduğunu anlatılabilmesi için yerde gelişi güzel duran jupon,jartiyer ve korse fikrini Gervex’e Edgar Degas vermiştir ve jüri tarafından ahlaksız bulunmasının sebebi tam da bu kıyafetlerin duruşu olmuştur, çünkü onlar Marie’nin fahişe statüsünü ve az önce gerçekleşen seksin metaforudur.
Resmin içindeki güzelliği satırlarda da bulmak isteyenler için aşağıda Alfred de Musset’nin 'Rolla' adlı şiirinden hoşuma giden küçük bir seçki de var.
Her iki sanat eserinin tadına varmanız dileği ile...
Rolla considérait d’un oeil mélancolique
La belle Marion dormant dans son grand lit ;
Je ne sais quoi d’horrible et presque diabolique
Le faisait jusqu’aux os frissonner malgré lui.
Marion coûtait cher. - Pour lui payer sa nuit,
Il avait dépensé sa dernière pistole.
Ses amis le savaient. Lui même, en arrivant,
Il s’était pris la main et donné sa parole
Que personne, au grand jour, ne le verrait vivant.
Trois ans, - les trois plus beaux de la belle jeunesse, -
Trois ans de volupté, de délire et d’ivresse,
Allaient s’évanouir comme un songe léger,
Comme le chant lointain d’un oiseau passager.
Quand Rolla sur les toits vit le soleil paraître,
Il alla s’appuyer au bord de la fenêtre.
De pesants chariots commençaient à rouler.
Il courba son front pâle, et resta sans parler.
Rolla se détourna pour regarder Marie.
Elle se trouvait lasse, et s’était rendormie.
Ainsi tous deux fuyaient les cruautés du sort,
L’enfant dans le sommeil, et l’homme dans la mort !
*****
Marie en souriant regarda son miroir.
Mais elle y vit Rolla si pâle derrière elle,
Qu'elle en resta muette et plus pâle que lui.
«Ah ! dit-elle, en tremblant, qu'avez-vous aujourd'hui?
-Ce que j'ai ? dit Rolla, tu ne sais pas, ma belle,
Que je suis ruiné depuis hier au soir?
C'est pour te dire adieu que je venais te voir.
Tout le monde le sait, il faut que je me tue.
-Vous avez donc joué?-Non, je suis ruiné.
-Ruiné ?» dit Marie. Et, comme une statue,
Elle fixait à terre un grand œil étonné. 
«Ruiné? ruiné ? vous n'avez pas de mère ?
Pas d'amis ? de parents ? personne sur la terre ?
Vous voulez vous tuer? pourquoi vous tuez-vous?»
Elle se retourna sur le bord de sa couche !
Jamais son doux regard n'avait été si doux.
Deux ou trois questions flottèrent sur sa bouche;
- Mais, n'osant pas les faire, elle s'en vint poser
Sa tête sur la sienne et lui prit un baiser.
Je voudrais pourtant bien te faire une demande,
Murmura-t-elle enfin: moi je n'ai pas d'argent,
Et, sitôt que j'en ai, ma mère me le prend.
Mais j'ai mon collier d'or, veux-tu que je le vende?
Tu prendras ce qu'il vaut, et tu l'iras jouer. 
Rolla lui répondit par un léger sourire.
Il prit un flacon noir qu'il vida sans rien dire;
Puis, se penchant sur elle, il baisa son collier.
Quand elle souleva sa tête appesantie,
Ce n'était déjà plus qu'un être inanimé.
Dans ce chaste baiser son âme était partie,
Et, pendant un moment, tous deux avaient aimé.

P.S: Manet ve Degas'nın çağdaşı olan Henri Gervex bu tabloyu 26 yaşındayken yapmıştır.Kendisi Auguste Rodin'le İnglitere'ye, Guy de Maupassant'la İtalya'ya seyahat etmiştir. Ressam Alfred Hubert ile bir resim akademisinin kurucusu olmuştır. Bir süre Marcel Proust'un sıkça ziyaret ettiği Mme Finaly'nin evinde yaşamıştır ayrıca Türkiye'ye de seyahati olmuştur.

Sanatçının beğendiğim diğer eserleri arasında Parisina En Su Toilette

ve Satyre jouant avec une bacchante'dir.