İnsan ilişkilerinin zorluğu karşılıklı gerçekleşmeyen beklentilerde saplanıp kaldığı günden beri anlaşamama sorunu bir türlü aşılamamıştır. Herşey çıkar ilişkisine dayalı ve herkes herkesten birşeyler bekliyor: çocuk anne babasından, anne baba çocuğundan, arkadaş arkadaştan, karı kocadan, koca karısından, toplum vatandaştan, vatandaş hükümetten , işveren işçiden, işçi işverenden, oğretmek oğrenciden,öğrenci okuldan...ve bu kısır döngü sonsuz bir çember içinde dönmeye devam ediyor.
Herkes bu döngü içinde dünyaya gözlerini açıyor ve bu döngü içinde buradan ayrılacak.
Ve herkesin bir şeyi neden yapmadığına ya da yapamadığına dair bolca sebep gösterebilecektir.
Karşılıksız, hiçbirşey beklemeden, sürekli ve daima verici olmak gibi ütopik kavramlar ne yazık ki varlarmış gibi önümüze seriliyorlar, onlarla kandırılıyoruz ve hep varlarmış gibi yaşıyoruz ama aslında sadece kağıt üzerinde var olan sözcüklerden ibaret kavramlardır. İroni de burada ya yaşam hep geçekleşmemiş bir beklentiler yığını içinde son buluyor!
Günler,aylar,yıllar,ömürler tükeniyor, vaatler, beklentiler tükenmiyor.
Çünkü nihayetinde birşeyleri yapmadıkları için , yetiştiremedikleri için, eksik yaptıkları için ya da tam da olması gerektiği gibi yapamadığıkları için hep bir çatışma içinde yaşar insanlar. Bu da olsaysadi mutluluğumuz tam olacaktı, bir de şunu ekleseydin bu iş eksiksiz olacaktı,trafik olmasaydı yetişecektim, şu bu olmasaydı hayatım muhteşem olacaktı, yanımda sen olsaydın başka birşeye gerek olmayacaktı vs...
Kısır döngünün sonu yok, beklentiler olmadan yaşam anlamsız, beklentiler olacak ki kandırmaca devam edecek, çatışmalar olacak, tatminler olacak, vaatler olacak böylece yaşam kendi döngüsünü tamamlayacak. Benkentisiz bir yaşam beklentisi içinde hayat geçip gidiyor, siz yine de tam mutluluk ve eksiksiz bir yaşamın sırrı için beklemeye devam edin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder